Şafak Akat - Son Damlam

Nasıl desem bilmem ki…
İçimi;
Çölde onlarca gün mahsur kalmış
Yorgun, bitkin, bezmiş,
Susuzluktan dudakları çatlamış
Ve iki damağı bir olmuş birisinin
Çaresizce ölümünü beklediği bir anda
Bir olanaksızlıkla mümkün ancak
Birinin çıkagelip,
Ona içi su dolu bir matara uzatması
Ve mazlumun kana kana su içerken Hissettiği o duygu var ya
Heh! İşte öyle bir şey
İşte öyle bir duygu ve sevinç
Sarıyor her bir yanımı
Senin gözlerine baktığımda…
Ve şunu unutma
Sen bilmesen de,
Hissetmesen de varlığımı
Benim için sen
O mataranın içindeki suyun
Son damlasısın…