Olası bir dünyanın,
Olasılıksız hayat karelerinde boğuşmaktayız.
İçimize işlenen o tarifsiz, katık korkular ile
Kendi bedenlerimize ket vurmaktayız.
Ve sonra kendimizi,
Tanrıya uçacak kuşlar gibi özgür sanmaktayız.
Çünkü hep kısıtlanmaya alışmakta ve
Kuşların kafesin içinde de uçtuğunu unutmaktayız...