Ateş, bencildir...
Hep kendini düşünür...
Bir an bile
Sönmeye tahammülü yoktur...
Mum ise,
Ateşe olan aşkından
Ona bir şey diyemez...
Günden güne erise de bedeni
Ateşine tapar...
Ateşse, yakmaya devam eder...
Bir gün kibrit dayanamaz
Ve ateşe mumun halini anlatır...
Ateş sadece güler,
Ve der ki;
Sizin gibilerin olması gerek ki
Bizim gibiler yok olmasın...
Ve tek bir kıvılcımla
Kibriti de ateşe verir...