Şafak Akat - Kar Tanesi

Anladın mı? ...
İşte aynı ona benziyordu
Onun gibi davranıyordu
Olmasını istiyordu olmanın
Ama imkansızlığını biliyordu...
Keskin soğukluğu hissediyordu
Üşümemecesine donuyordu
Bir ihtimal daha vardı
Donmamacasına ölüyordu belki de...
Yükseklere alışmıştı, yaşamak...
Yavaşça düşüyordu durmaksızın
Bir isteği vardı sonsuzluktan
Avuçlarına düşmeliydi, indiğinde yeryüzüne...
Olasılıksızdı umudu
Geçiştirilmiş istekler gibi tıpkı...
Ve kavuştu sonunda zemine
Yoktu ama onun elleri
Avuçları açık değildi...
Bir kaldırımın üstünde,
Donaklamıştı erimemeye...