Gözlerimde bulutların karaltısı
Ve dudaklarıma süzülen
Birkaç tuzlu gözyaşı damlası
Esiri olduğum bu şehirde
Yağan yağmur altında
Sahilin kenarındaki
Bir bankta kıvrılmış
Toprak kokusuyla sarhoş olmuş
Seni ve hayallerimi düşlerken
Gözlerim denize dalmış
İstemeden ufuk çizgisine doğru
Kısa bir yolculuğa çıkıyorum
Ama karşımda duran
O ince çizgiyi gördüğüm
Ve o kadar yakınında olduğum halde
Bir türlü ona dokunamıyorum...
Aklıma kuşkusuz sen giriyorsun
Ve tıpkı o ufuk çizgisi gibisin
Karşımdasın görüyorum
Tüm bedenimle hissediyorum
Ama dokunamıyorum...