Sadri Haşimoğlu - Yol Ayrımı

Sen;
Geceler kadar günahkâr,
Ben;
Şafak gibi doğurgan…

Sen;
Namlunun ucunda ölüm;
Ben;
Kar altında kalan gülüm,

Sen;
İhanet ordusunun askeri,
Ben;
Sırtından hançerlenen biri,

Öyle bir yola girdik ki gülüm;
Bir daha asla dönülmez geri…