Sabit İnce - Yolcu

Bir kapıdan girip birinden çıkan,
Bu handaki yolculardan birisin.
İnsanlık adına bir ışık yakan,
Hacıbektaş erlerinden erisin.

Ey yolcu gardaşım sorum sanadır,
Sözlere aldırma esas manadır.
Bütün yolculuklar sonsuz, sonadır,
O zaman ki dirilerden dirisin.

Karanlık geceye yoldaş olmuşsan,
Canının içinde canan bulmuşsan,
Vardım derken yarı yolda kalmışsan,
Bilesin ki ya cin, ya da perisin.
Yalnızlığı yoldaş ettim yar deyi,
Açtım şu sineyi al da yar deyi,
Çok çukurlar gördem bura yar deyi,
O zaman ki ahmakların ser'isin.

Bu öyle bir sevda yaktıkça yakar,
Her fert dayanamaz canından bıkar,
Yandıkça dumanı başından çıkar,
Bu ateşte zerrelerden zerisin.

İnce ince yanan dumanım böyle,
İstersen alay et gönlünü eyle,
Bir şey anlamışsan dostlara söyle,
Onlarda yansın da böyle erisin.