Sabit İnce - Koca Mahzuni

Halkın ozanıydı, halktan biriydi,
Göçtü bu dünyadan Koca Mahzuni.
Başkaldıranların yiğit eriydi,
Geçti bu dünyadan koca Mahzuni.

Elinde sazıyla durmadı gezdi,
Korkmadan haykırdı gerceği yazdı.
Belli ki dünyadan usandı, bezdi,
Uçtu bu dünyadan Koca Mahzuni.

Kalem eğilmedi, sazı susmadı,
Yıllarca söyledi sesin kesmedi,
Tehditlerle, hapislerle pusmadı,
Taştı bu dünyadan Koca Mahzuni.
Evrensel düşündü, hakkı savundu,
Umutla yaşadı, o hep avundu.
Dizlerine vurdu, çokca dövündü,
Koştu bu dünyadan Koca Mahzuni.

“Bazen Şerif oldu, bazı Mahzuni, ”
kullanmadı ne mezhebi, ne dini
huzurlu geçmedi onun bir günü,
kaçtı bu dünyadan Koca Mahzuni.

İnce bir insandı sevgi doluydu,
Aşkın badesiydi, dostluk yoluydu,
Çağımızda sanki Hazret' Aliydi,
Çoştu bu dünyadan Koca Mahzuni.