Sabit İnce - Kestirme Aşı

Bağdaş kurup oturunca sofraya,
Gaşşığı sallarım üstüm tozuyla.
aşımı içerim bakmam tafraya,
Uğraşamam el kızının nazıyla.

Bizde sohbet olmaz gaşşık sallanır,
Garınlar doyunca yanak allanır,
Kestirme aşımız yarpız pullanır,
İşimiz ne bizim gavur cazıyla.

Al fadime çalar radyolarımız,
Kekik kokuludur çorbalarımız,
Ütü nedir bilmez urbalarımız,
Farkı yoktur kışın bizde yazıyla.

Çatalı nidelim kemirir yeriz,
Keskindir dişimiz bıçak eyleriz, Karnımız doyunca şükürler deriz,
Türkümüz çalınır telli sazıyla.

Hepimiz dalarız tasın içine,
Niye deriz gerek var mı niçine,
Soframız açıktır Tanrı açına,
Karnımız doymaz ki hapın dozuyla.

Boğazımız yanmaz dudak şapırdar,
Bulgur pilaviyla damar kıpırdar,
Eve geç gelince avrat hapırdar,
Surat asıp bakar azgın yüzüyle.

Yemek bizi değil biz onu yeriz,
Ne bulsak sofrada nimettir deriz,
Lükse soyulup da olmayız keriz,
İnce'den soyleriz lafı düzüyle.