mısraları dantel dantel örüyür,
bağda esen yel oluyor Sabit bey,
iylik ettiğinden kemlik görüyür,
bağlama da tel oluyor Sabit bey.
İncitmeden mor koyunun tüyünü,
Silip atmış kekik kokan köyünü,
Dışlayarak ağasını beyini,
Akrabaya el oluyor Sabit bey...
Bilmem hoşnut mudur huzurdan yana,
Sevecen bakışı can katar cana.
Sıkıntısı olan başvurur ona,
Yolsuzlara yol oluyor Sabit bey...
Emeklidir yoktur maddi tasası,
Nevşehirli derneğinin kasası,
Masası var Demirel'in masası,
Her gelene kul oluyor Sabit bey.
Muhabbet arıyor bir fincan çayda,
Pek de işi olmaz körfez de koy da,
Kayseri'yi mekan tutup ne fayda,
Bir revnakda gül oluyor Sabit bey.
Sırmadan da Abdullah'ım sırmadan,
Ötesini hiç kimseye sormadan,
Şiir yazıp0 saz çalıyor durmadan,
Çoşup, coşup sel oluyor sabit bey.