Yorul da deli gönül yoruldu,
Gün oldu da nazlı yare darıldı.
Varlığımız şol topraktan karıldı,
Sevgi varken kavga niye ey adem.
Kırıldı da kanatlarım kırıldı,
On sekiz bin alem bize sarıldı.
Akibeti ol meclise varıldı,
Şükür varken, bu hirs niye ey adem?
Verildi de neler neler verildi,
Ahsen-i Takvim de neden verildi?
Adem'e şol cennetler serildi,
Niye çıktın, ne özlersin ey adem?
Vuruldu da ağır yükler vuruldu,
Bir sineğin hakkı bile soruldu.
Azgın seller bulandı da duruldu,
İNCE şaşma, kamil ol sen ey adem.