Işte sensiz geçen bir on kasım,
Her şey var ama sen yoksun.
Ne gariptir ki yokluğundan bile,
Gene bizlere bir umutsun.
Traktörler Anadolu'yu yarık
Yarık yarıyorlar,
Atatürkçülük adına
Ilkelerini parçalıyorlar.
Sonra da utanmadan,
'Atatürkçü” oluyorlar.
Mümkün olsa da Anıtkabir'den doğrulsan
Ne hallere düştük Atam,
Halimizi bir görsen.
Demokrasi koyduk adını,
Diktanın dik alası sürüyor sefasını.
Trilyonu da geçtik,
Tanıyacağız katrilyonun hasını.
'Yol ver dağlar yol ver bana”
diyerek türkülerle bile,
açamıyoruz kulaklarının pasını.
'yol ver çağlar yol ver bana”
diyen Ata'nın duymuyoruz sesini.
Öyle bir gençlik geliyor ki sel gibi,
Unutmadık, 'izindeyiz Atam” der gibi.
Seni tanımlamaya kelimeler yetmiyor,
Aramızdan ayrılsan da, dünyamızda olmasan da,
O mavi gözleri yumsan da,
Seni unutmak mümkün mü?
Her on kasım gelince,
Yaptıklarını bilince,
Ülkem badirelere girince,
Seni aramamak mümkün mü Atam....