Sabit Ali - Bil Ki Kurtulmuştur

Baba 'salih' demiş koymuş adını,
Nüfusa 'kurtulmuş' diye yazmışlar.
Duymazsan mazlumun coş feryadını,
Deme ha onlara sakın, 'azmışlar'.

Yaradanım fırka fırka ayırmış,
Bakmak için yer yüzüne koyurmuş.
'Adem' diye bir de adın duyurmuş,
İrfansızlar anlamadan yazmışlar.

Habil'le Kablile kavga ettirmiş,
Kimini ham koyup kimin yetirmiş.
'Enel hak' diyeni dara getirmiş,
Fani diye bir de mezar kazmışlar.

Gururu, kibiri atıp gidersen,
Yaradan yaratmış deyip, seversen. Putları kırarak bir de birlersen,
Bilki 'kurtulmuş' dur diye yazmışlar.

Elest-ü Bezmdeki sözde durursan ,
Bir ehl-i Kamile ıkrar verirsen,
Aşkın badesine dudak değersen,
Bil, erenler seni safa almışlar.

Ben-i Adem ise üç nişanı var,
Gözündeki ışık ay gibi parlar.
Sözünde tad vardır şerbetler damlar,
Öz'ünü bilmezler hayvan olmuşlar.

Aşk yolu çileli, cefası çoktur,
Söyle söyle bitmez, hiç sonu yoktur,
Dersen, kuru lafa karnımız toktur,
İNCE sırlı sözün boşa saymışlar.