Uyumaya vaktim yok
Yorgunluğum bir asırlık
Göz kapaklarımda sancı
Rüyalar dilek ağacı
Ağlamaya çok alıştım
Güldürme beni…
Bu kadar komedi yeter
Kapat artık perdeleri
Bu oyun hiç sarmadı beni…
Bu kadar hasret yeter
Kapat artık mesafeyi
Bu ayrılık hiç sarmadı beni…
Sevmeye vaktim yok
Koşmaya mecalim yok
Bacaklarımda bir ağrı
Kavuşmak cennet ağacı
Susmaya çok alıştım
Konuşturma beni…
.