Rüya Deniz Demir - Ölümün Bile

Ölümün bile renkleri vardı
Karanfiller gibi ve güller
Sessizce ayrılırlardı
Önce gözler sonra eller
Ne zaman, ne de aşklar çare olamazdı…

Ölümün bile haykırışı vardı
Sessizlik gibi ölümcül
Zamansız yaralardan geçen
Ölü kervanlar gibi susuz
Ne yollar, ne sürgünler çare olamazdı…

Ölümün bile bir şekli vardı
Sağanak gibi yakardı
Sustururdu tüm kuşları Ve haykırışlarla beslenirdi
Ne anlayış, ne bekleyiş farketmezdi…

Ölümün bile bir duruşu vardı
Önce ağırdan yaklaşırdı
Sonra sessizliği ile boğardı geceyi
Ve geceler karanfil kokusuna boyanır
Ne bahçeler, ne ormanlar son bulamazdı…

Ölümün bile bir anlayışı vardı
Öyle nedensiz yaklaşmadı
Zamansız gelirdi acıtır sansan da
Acıtmadan canını alırdı
Ne yoksulluk, ne zenginlik farketmezdi…