Gittiğim yerlerden selam ederim baba
Ellerinden öper hasretle
Evladın olmaktan vazgeçmeyeceğimi
Sana arz ederim baba…
Her gördüğümüz düş biter elbet
Ve yeni yaşamlara açılır kapılarımız
Tükendiğimiz an, işte o an
Bir anka kuşu misali
Yakıp bedenimizi yeniden küllerimizden
Yeniden gözlerimizi açarız…
Oğul olmak, her şeye rağmen
Her yıkılmışlığa ve en acı türkülere
Yerle bir olmuş tüm sevdalara
Ve yitirilmiş duygulara rağmen
Ayakta kalmak demektir…
Uzak ve hatta dönülmeyecek yollara
Terkedilmiş ve aslında her yolcunun
Hayatından yalnızca bir kere geçen bir yerde
Ayaklarım çırılçıplak
Öylece sizleri düşünüyorum…
Yitirdiğim her şey geçiyor gözlerimin önünden
Ancak ben bir tek, ben bir tek…
Gözlerim dolu dolu olmuştu
Yumruklarımı sıkmıştım
Sarılmak istiyordum içimden taşarcasına
Sen arkanı dönmüştün
Git demek istemiyordu dudakların
Gereği yoktu
Her şey yaşanmışlığıyla güzeldi zaten
Ve işte o an
İçimden gelmişti de sarılamamıştım sana…
İşte bütün bu yolları aştıktan
Ve bu kadar uzaklaştıktan sonra hala
Yalnızca bunun acısını taşıyorum
Bilir misin ben
Bu koca yaşama yüreğimi
Kavgamı, şiirlerimi ve sesimi
Öyle kanattım ki
Kanımla yazdım dünyanın üzerine
Ellerimi, tırnaklarımı bastırdım toprağa
Titredim
En acılı anımda
Yanında olamama duygusuyla her an
Öyle tükendim
De bu anlamsızlık beni öldürecek
Soruyorum hala kendime
Bu kadar, bu kadar uzak ne gerek…
Oğul olmak, her şeye rağmen
Her yıkılmışlığa ve en acı türkülere
Yerle bir olmuş tüm sevdalara
Ve yitirilmiş duygulara rağmen
Ayakta kalmak demektir…
Şair olmak,
Bir ince yol olmak demektir…
Gittiğim yerlerden selam ederim baba
Ellerinden öper hasretle
Evladın olmaktan vazgeçmeyeceğimi
Sana arz ederim baba…