Rüya Deniz Demir - Kendimden Biliyorum

Kendimden biliyorum
Sensizlik dokunuyor bana
Önce karnımdan bir sancı giriyor
Kalbime doğru çıkıyor
Sonra çok başım ağrıyor
Sabah olmuyor
Gece susmuyor…

Kendimden biliyorum
Çok içiyorum
Durduramıyor beni arkadaşlar
Onlar da benim yüzümden
Her gece sarhoş dönüyor
Hep seni arıyorum sonra
Aynı sandal
Aynı deniz
Aynı tekneler…

Kendimden biliyorum
Dün gece uyumadım yine mesela
Yine oturup sabaha kadar
Bir yudum rakı
Bir nefes sigara
Bir adım oda
Bir düşünümlük sen…

Kendimden biliyorum ben
Yine yakacak canımı şiirler
Ah demeye gücüm olsa
Yakacağım ulan bu şehri
Yıkacağım bütün taşlarını üst üste
Sonra bir bidon benzinle
Yakacağım ulan yakacağım Bütün yazdığım şiirleri sana…

Kendimden biliyorum
Ağlamak onur kırmaz
Ya da yakmaz gözyaşı ateşleri
Körüklemez şiirler yangını
Biliyorum ben de yanmam
Ama tutamıyorum gözlerimi
Hele dilimden dökülenleri…

Kendimden biliyorum
Çekip gideceğim
Sonra yine bir sana benzeyen
Bir bana benzeyen göreceğim
Deli divane aşıklar göreceğim
Oturup bir daha yazacağım
Kimseler okumayacak belki
Belki kimse bilmeyecek yine
Ama yine biliyorum
Sen uzaktan okuyacaksın
Bilmediklerimi
Söylemediklerimi…

Kendimden biliyorum
Bu şehir de biliyor kendinden
Sen kendinden biliyorsun
Herkes kendinden biliyor
Ayrılık ölüm değil ki…

.

Rüya Deniz Demir