Rüya Deniz Demir - Göz Kapaklarımdan

Nefes almak kadar kolaydı kimileri için hayat
Ve yavan ekmek kadar kuruydu benim için
Sensiz adı yoktu zaten dünyanın
Ya ölüm ya kalım meselesi değildi yaşamak
Tek bildiğim vazgeçişlerimin artmasından
Ya da bir şeylerden kolayca vazgeçebilmemden
Bu bedenden ve bu şehirden vazgeçme korkumdu…

Her şeyi boş verdim
Ve hatta attım silip hayatımdan
Bana zarar veren, beni inciten
Beni deliler gibi ağlatan her şeyi…

Bir tek seni silip atamadım göz kapaklarımdan
Gözlerimi her açışımda ve kapatışımda
Hatta her nefes alışımda
Ve hapşırdığımda
Hıçkırdığımda
Gözlerimin her açısında seni görmek
Biraz tevekkül içinde yalnızlık
Biraz delilik gibi gelecek sana belki
Sen gözlerimin tek beyaz perdesiydin…

Her şeyi silip atabildim gönlümden
Tüm hatırlarına rağmen
Bütün hatıralarına karşın Ama seni silemedim göz kapaklarımdan…

Biraz hislerime misafir olurdun
Biraz hayallerimde kahve tadında
Acımtırak tadım olurdun ağzımın kenarında
Bir sigara kadar içime dolardın
Bir tek seni söküp atamadım
Bu şehirden, bu vazgeçişlerimden…

Her şeyini hazmedebildim bu hayatın
Pislik içinde sokaklarından
Yalanlarından ve hayırsızlıklarından
Ölümüne tutkulu yalan aşklarından
Ve kırık dökük yollarından anladım
Seni alıp götürecek sandım gözlerimden
Hiçbir kere olsun ağlamadım…

Yalan içinde kaldım
Safir bir yalnızlığın içine dolandım
Ve bütün ağaçlarına adını kazıdım
Unutmak için yırtındım
Da ben seni bir türlü
Göz kapaklarımdan atamadım
Atamadım
Gözlerimi ağlatamadım…