Rüya Deniz Demir - Gönül Ne İster?

Alışılmadık bir hikaye. Hiç tanımadığınız kişiler hepsi de. Her birinin hikayesi farklı. Her hikaye daha ıslak bir gülümseme gibi. Ve her gülümseme yeni bir sahne. Ve sahnenin sol tarafında yalnızlık, baş köşesinde aşk, tam ortasında ise hayaller. Geriye kalan tüm duygular figüran bu sahnede…

Adam başını kaldırdı. Ellerini gökyüzüne açtı. Dudaklarının arasından bir şeyler mırıldanıyordu. Şeytan baş ucunda dikilmiş, meleklerse bir köşede titremekte. Şeytan gülümsüyor, adam umursamıyordu. Melekler ise yüreklerine huzur serpiyorlardı. Adam türküye kulak kabarttı. Dudaklarındaki dua bir destana dönüştü. Dua gökyüzüne yöneldi. Melekler duayı tuttular. Şeytan başını eğip uzaklaştı…

Adam uykuya daldı. Dudaklarında bir duanın tebessümü, yanı başında melekler. Şeytan uzaklarda. Adam rüya gördü. Dudaklarındaki tebessüm meleklere yansıdı. Melekler gülümsedi. Gökyüzü aydınlandı. Melekler adamın umutlarıyla beslenip yeni güne merhaba demek üzere çıktılar odadan. Şeytan adamın yatağına dolandı. Adam besmele çekti. Şeytan uzaklaştı…

Adam yola çıktı. Derin bir nefes aldı. Gökyüzüne baktı. Gideceği yolu hesapladı, saatine baktı. Yola attığı ilk adımında büyük bir günün derin sadakatine yakışır derecede sert vurdu ayağını. Ve tüm adımları onu izledi. Adam yürüdü, gölge yoruldu. Adam yılmadı. Melekler izledi. Şeytan umursamadı…

Adam bir yaşlı gördü. Şeytan adama yaklaştı. Kulağına fısıldadı:

“Çantası para doludur bunun. Hadi al ne duruyorsun? ”

Adam yaşlının koluna girdi. Yoldan karşıya geçirdi. Yaşlı ona buruk dudakları arasından sessizce dua etti. Şeytan ağlamaya başladı. Şimdiden canını sıkmıştı adam. Günün sonuna kadar dayanamazdı. Elbet kandırılacaktı. Şeytan güldü. Adam yürüdü. Melekler güldü…

Adam besmele çekti. Dükkanın kapısını açtı. Şeytan bütün gün yanından ayrılmadı. Adam onu bir kez olsun dinlemedi. Adam siftah yapamadı. Melekler üzüldü. Şeytan sevindi. Şimdi kandırmaya daha yakındı adam. Eve götürecek parası yoktu. Direnci kırılacaktı…

Gelen müşteri dükkanda bulunan tek bir bozuk saati beğenmişti. Fakat adam onu satmak istemedi. Müşteri çok paralı birine benziyordu. Bu saati satarsa eve çok parayla dönebilirdi. Şeytan onu dürttü. Adam:
“Beyefendi. Bu saati size satarsam çok para kazanırım. Fakat size arızalı olduğu halde bu saati satarsam kötü bir insan olmaz mıyım? Eğer isterseniz bu saatin aynısını yan dükkandan alabilirsiniz.”

Müşteri düşündü. Şeytan kıpkırmızı oldu. Müşteri teşekkür etti ve beğendiği saati almak yerine başka bir saat önermesini istedi adamdan. Adam memnuniyetle yardım etti. Müşteri yine geleceğini söyleyerek ayrıldı. Şeytan kızdı. Melekler sevindi. Adam mutlu oldu…

Akşam oldu. Adam dükkanı kapadı. Şükretti. Yüzüne gün içinde gerekleşen olaydan yana bir gülümseme geldi. Şeytana döndü:

“Anladın mı? ”
Şeytan anlamadı. Sinirlendi. Ortadan kayboldu. Melekler coşkuyla göğe çıktılar.

Adam yatağına uzandı. Huzurla bir nefes aldı. Göğsüne koyduğu avucunun içinde paradan çok daha farklı bir şey vardı. Kalbi ve vicdanı şimdi avuçlarında titriyordu coşkuyla…

Adam yaşadı. Melekler izledi. Şeytan öğrendi…

Hayatta her şey satın alınabilir. Fakat vicdan ve kalp hiçbir şekilde satın alınamaz, satılamaz…

.