Rifat Kurtoğlu - Bırakıp Gittiler Dostlarım Beni

Bulunmaz bir kimse, şimdi yanımda
Hepsini taşıdım, oysa canımda,
Artık yol yolsuzda, kötü gönümde,
Ucuza sattılar, dostlarım beni...

Ne birisi kaldı, halimi sorsun,
Ne birisi oldu, yaramı sarsın,
Ne birisi var ki, koluma girsin,
Yüz-üstü attılar, dostlarım beni...

Ne suçum vardı da, sordum özüme,
Belki vardır amma, gelmez gözüme,
Bir Allah'ın kulu bakmaz yüzüme,
Dışladı-ittiler, dostlarım beni…
Daha dün övgüler düzerken dili,
Kimi divane der, kimisi deli,
Ne eş-dost kalmış, ne de sevgili,
Bırakıp gittiler, dostlarım beni...

Elimde, avucumda biteli beri,
Kalmamış canlarda, vefanın yeri,
Onları mı riyakâr, ben mi serseri,
Kaz gibi üttüler, dostlarım beni...

KURTOĞLU'yum, dost elinden naçarım
Namerde dökülür, hal mi açarım,
Kalleş dosttan, mert düşmana kaçarım,
Bak, benden ettiler, dostlarım beni...