Rezzan Kafalı - Benim İnsanlarım

Yoksulluk öz be öz kardeştir
Ve dilden düşmeyen türküler
Yanıp tutuşan yüreklerle
Onurlu gözler

Yabancıdır bilinmezlik
Ölümden başka

Kalemle çizilmiş gibi
Bir sanatçı eliyle

Gözler hep aynı gözler Işıl ışıl gönüller

Bir umut
Bir büyük umut
Toprağa girene değin
Sönmeyen

Yaşayan hep gönüllerde
Yoksullukla yaşayan

Bir umut
Umutsuzluk içinde