Remzi Timar - Şair Olamadım

Aşık ve ozanla doluyken çevrem,
Bak yine ben şair olamadım dost.
Kırk yıla ulaştı çıraklık devrem,
Bak yine ben şair olamadım dost.

Bazen uslu oldum,bazende azdım,
Keskin kalem ile şekiller kazdım,
A'dan z'eye inan hepsini yazdım,
Bak yine ben şair olamadım dost.

Denedim durmadan inan her şeyi,
Kısa günde bin kez döndüm köşeyi,
Hüzünle birlikte yazdım neşeyi,
Bak yine ben şair olamadım dost.
Eğriden doğruyu eledim süzdüm,
Acılar içinde bıkmadım yüzdüm,
Kimini güldürdüm, kimini üzdüm,
Bak yine ben şair olamadım dost.

Küçük yaşta çıktım yaban illere,
Şarkı gibi düştüm dilden dillere,
Bülbül olup feryat ettim güllere,
Bak yine ben şair olamadım dost.

Remzi der ki; işte ben bazı bazı,
Bir güzelde gördüm cilveyi nazı,
Parça parça ettim tam otuz sazı,
Bak yine ben şair olamadım dost.