Refik Kestem - Üzüm Gözlüm

Yosun tuttu gemilerin denize yakın bölümleri
Çoktandır demir almadılar limanlardan açılmadılar enginlere
Martılara sığınak artık hepsi birer birer
peki ben ya ben kime sığınayım şimdi kime
Sensiz dört yanım ayaz sensiz her yanım savunmasız sanki
Deniz kabarır bazen dalgalar göğe öyle yaklaşırki sanırsınki..
Neyse tıpkı isyanlarım gibi onlarda o anlarda yaşadıklarım
Anlatamam üzüm gözlüm anlatamam bunları sana yaşatamam
Kıyamam anlıyormusun canıma kıyamam...

Çok kereler rüyamda gördüm seni o kadar kısaydı ki hepsi
Sabaha dek sürsün istedim hatta ömür sürsün istedim
İstedim ama herşey gibi her istediğim gibi onlarda düştü yalnızca
Hani seni ömrüme almak seninle eş olmak küçük bir yuva kurmak
Sarmaşıklı pencerelerinde beni beklediğin akşamlar
Kokunda huzurun zirvesine tırmandığım doyulmaz huzurlar Sana benzeyen çocukların koşuşturduğu bahçeli bir ev istedim
Dedim ya düştü yalnızca onlar ben gerçek olur sanmıştım
Oysa ne kadar safmışım düşlerle gerçeği karıştırmışım

Dün bakkal ismet amcaya uğradım hal hatır sorayım diye
O da seni sordu yine yine söyleyemedim dilim tutuldu
O yok artık ismet amca gitti ve bir daha dönmeyecek diyemedim
Nerde benim üzüm gözlü gelinim dedi
Ne hayırsızmış hiç uğramaz oldu dedi
Ona söyle ben ona küstüm dedi ama yinede gözlerinden öp yerime dedi
Öyle uğraştımki gözümden akan yaşı saklamak için
Öyle masum öyle saftıki o güzel yüreğine sarılmak istedim
Bir ona baktım bir sen aklıma geldin hayat işte dedim insan işte
Kimi sevgi dolu bir yürek kimi kimide... yok işte yok artık
Yine de seni özledim üzüm gözlüm seni özledim...