Refik Kestem - Son Savaşçı

Önce başını kaldırdı yerden gözlerinde hala azim vardı
Kararlıydı sonuna kadar elinden geleni yapacaktı
Ve kalktı yeniden düştüğü yerden son savaşçı!
Bir elinde silahı bir elinde yüreği vardı topladı son kez gücünü
Bakışlarında kararlılık sesinde bir nida vardı.
Sanki iki dudağının arasından bir şeyler mırıldandı
Tam olarak duyamadım ama senin için aşkı...

Bu öyle bildiğimiz savaşlardan değildi kan yoktu barut yok
Bu savaş sevgi adına verilen bir savaştı tüm kötülüklere
Şeytani duygulara karşı verilen iyilik adına sevgi adına
Son savaştı ! son savaşçıyla ! bu hayata verilen son savaş!!

Genç bir yürekti yıllar önce daha hayata yeni adımlar atarken umut doluydu içinde hayallerinde.
Her şeye sevgiyle bakan gözleri ışıl ışıl parlardı bir zamanlar Bakmayın siz şimdi onun gözlerindeki karanlık gölgeye
Bir zamanlar onunda gözleri parlardı. Her defasında
Yüzü gülerdi yaşama yanağında belli belirsiz bir gamze
Yaşananlara gülerken oluşmuş yanlızca bir izdi yanaklarına konmuş.

Derken zaman geçtikçe ne umutları tükendi ne olaylarda
Sevgi dolu yüreği kahroldu. Bu muydu ona öğretilen yaşam
Bu muydu vaadedilen hayat hani o bahsedilen mutluluk
Hani o içindede dışında da sevgi dolu olan insanlar hani umut dolu manzaralar.
Yıkıldı yok oldu o genç yürek yaşadıkça
Bu anlamsız hayatı bütün düşleri yok oldu sanki kabus dolu bir gecenin ardından.
Ve şimdi o son savaşını vermekte
Kendiside biliyor sonunda galibiyet olmadığını ama yinede savaşıyor son savaşçı !
Yüreğine kuvvet sevgim seninle olsun
Bu savaşta gazan mübarek olsun yiğidim yiğit yüreklim...