Refik Kestem - Soğuk

Camların buharını bilirsin dışarıdaki soğuğun görünen yüzü
İsmini her yazışımda sıcaklığın kaplar bir anda
Parmağımın ucundan yüreğime doğru olan yolun her yerine
Yüzüme bir tebessüm düşer içimde hep aynı duygu
Şarkılar mırıldanır dilimde söyler söyler hissederim sanki
Sanki beni dinlersinde ben en güzellerini seçerim sana
Ve öyle bir hazla meşk ederim saatlerce
İki ayrı dünyadayım gibi biri seninle olan
Mutlu umutlu sevgi dolu bir dünya bir geleceği olan
Birinde sen yoksun nedenini bilemediğim bilmece gibi
Düşünüyorum da neden yoksun neden olman gereken bir zaman var gibi
Hep sen olsan ya hep senin var olduğun bir hayatın
Ne zararı var ki yaşama...?

Ellerim üşüyor bu şiiri tamamlayabilir miyim bilmiyorum
Şimdi gelsen yanıma ve ellerimi tutsan yansa avuçlarında yansa
Aşkının ateşi ellerimden başlayıp tepeden tırnağa kavursa beni
Ve şiirlerim tamamlansa sana yazabildiğim en güzel kelimeleri dizsem
Dillendirsem sonra duygularımı sana sesimdeki sıcaklıktan sende ısınsan