Refik Kestem - Şimdi Yoksun Ya

Şimdi yoksun yanımda
Ama sensizlik ayrılmıyor hiç yanıbaşımdan
Özledim seni özledim diyebilmek ne çok isterdim.
Açıp telefonu sesine karşı teklemeden kekelemeden
Heyecandan yüreğimi göğsümde zaptetmeye çalışmadan
Erkekçe yüreklice özledim seni hayallerimin kadını
Demeyi öyle isterdim ki
Ama seninle ilk buluşmamızda
Gözlerine baktığım o ilk anda
Heyecanların bende kalmış o yüzden diyemiyorum ki

Şimdi yokken yanımda
Düşsel bir umut asılı boynumda
Düşledim seni düşledim gece gündüz diyebilmek ne çok isterdim.
Hemen şu an üstümde eşofman yalın ayak koşarak
Pejmurde bir halde bile olsam düşlerine gelmek isterdim.
İçinde sımsıcak bir huzur gözlerinde parıldayan bir ışık
Aynaya bakıp kendini bende öyle görmeni isterdim ki Ama seninle buluştuğumuz o ilk gün
Gözlerim sende kalmış
İşte bu yüzden hayalinden başka hiçbir şey göremiyorum ki

Şimdi olamasan da yanımda
Adını bilmediğim bir hisle içimdeki yangınla
İstiyorum seni istiyorum diyebilmek ne çok isterdim.
Nasıl olduğunu bilmiyorum ama buluştuğumuz o ilk ana
Yüzün yüzüme oturduğumuz dakikalara sürüklemiş ayaklarım beni.
Biraz hüzün biraz sevinç en çokta özlemli bakışlarımla
Şu an bakıyorum uzaktan oturduğumuz masaya
Her yer karanlık gecenin bir vakti görebildiğim tek şey
Hayalin sesin gülüşlerin ve silüetin kalmış masada
Ama seninle buluştuğumuz o ilk anda
Yüreğim sende kalmış
İşte bu yüzden hayallerimin kadını
İşte bu yüzden sensiz yaşadığımı hissedemiyorum ki