Refik Kestem - Sessiz Haykırış

Sakindi gece ilk çöktüğünde yüreğime
İnce bir sızı gibi geldi hasretin
Yıldızlar sanki gözlerindi hayallerimde
Ve hayallerim yıkıldığında artık çok geçti
Sen hiç yoktun olan yalnızca gece ve hüzündü
Ne gitme diyebildim sana ne sevdiğimi
Keşke keşke bir kerecik izin verseydin
Haykırsaydım sevgini yüzüne karşı
Yüreğinin taa derinliklerinde yankılansaydı
Hiç çıkmasaydı oradan sesim
Belki içimde kalan bu şey acı vermezdi
İçimi kemirmezdi bu kadar
Sen hiç sevemesende beni bari bıraksaydın
Ben sevgiye boğsaydım seni
Ah! Söyleyemedi hiç dilim canım diyemedi
Gülüm bir tanem sevgilim hasretim
Her şeyim diyemedi yutkundu içine attı
Taa en derine artık hiç çıkmamacasına
Soldu yüreğimin gülü bir daha açmayacak
Gönül bahçemde çiçeğim sensiz hiç kokmayacak...