Refik Kestem - Sensiz Pazar

Bu Pazar şöyle çıkıp bir dolaştım yollarda
Yine yanlızdım yine sen yoktun yanımda
Duraklarda insanlar bekleşiyordu gözleri araçlarda
Benim böyle bir lüksüm olmadı hiç hiç seni bekleyemedim

Gözlerimi yollara dikip arada saatime göz gezdiremedim
Yarı açık cezaevinin avlusunda volta atan mahkum gibi
İki adım öne beş adım geriye gidip gelemedim
Seni beklemenin hevesini hiç hissedemedim

Bu Pazar yine yüreğimdeydin yine beynimdeydin
Düşünebildiğim düşleyebildiğim yanlızca sendin
Ama bu gün yine çok istediğim halde bilmedinyanımda değildin
Hasret kaldığım özlediğim gözlerini bu günde göremedim
Bir çift kuş vardı ağacın üstünde gözüme iliştiler birara
Yan yana sanki kolkolaydılar bir parça ekmeği birlikte yediler
Biraz ilerdeki su birikintisinden birlikte su içtiler
Uzun uzun seyrettim onları ne güzeldiler birlikteydiler

Birden yanımdan geçenlerin gülüşleri dağıttı dikkatimi
Döndüm elele yürüyen bir çift fısıldaşıp gülüyorlardı
Birkaç saniyede yıllarca yetecek sevgiyi gördüm gözlerinde
Bir yandan yürüyor bir yandan gözgöze olmanın mutluluğunu yaşıyorlardı

Bu Pazar yine kısacık bir gezinti yapabildim
Başımı önüme eğdim hızlı adımlarla geri geldim
İçime dolup taşan sen vardın sevgin vardı deli gibi
Bu Pazar ben yine hasretini acıta acıta çektim...