Refik Kestem - Sen Hiç Seni Gördünmü Sende

Sen hiç seni gördün mü sende?
Ya bir de bendeki seni görsen !

Saçların alev tanrıçasıher dalgalanışta yakar sevdamın ateşini
Her teli içimi ısıtan kıvılcım olur ve ben yanarım
Gözlerin ufukta keşfedilmeyi bekleyen cennet adası gibi
Yemyeşil bir tabiat yemyeşil huzur kaplamış sanki
Ben o huzurlu adada robinson gibi yaşamak istiyorum
Yalnız sen ve ben
Hayat veren suyum senden gelsin
Soluduğum hava ciğerlerime çektiğim senin nefesin olsun
Duyulan tek ses senin sesin yada sessizliğin bitanem Gülüşlerinden kuşlar koy adamın sahillerine
Kışın soğuğunda üşümemem yazın sıcağında serinlemem için beni koruyanım ol
Tüm haritalarım seni çizsin bana
Benim tüm yollarım sana çıksın sen benim son durağım ol
Üç öğün ekmeğim yediğim her lokmam senden gelsin
Ben ellerinde bakıma muhtaç küçük bir çocuğum
Say ki yetim say ki öksüz say ki kimsesizim
Anam ol babam ol herşeyim ol benim
Merak etme sevgilim kim ki benim olana cennet adama el uzatır dil uzatır
Ben o an hayatı pahasına toprağını koruyan son savaşçı olurum
Saçının bir teline gözlerinin nuruna aldığın her soluk uğruna
Bir yaşarım bir ölürüm