Refik Kestem - Kelime-i Şahadet

Kırk kanatlı düşlerim var sanki içimde
Kırk gün kırk yere kırk defa uçurduğum hayaller
Öyle güzelsin ki bende nelerde yaşattığımı bilsen seni

İnsanların ayak üstü yemek yedikleri bir yerden geçerken
Minik bir çocuk gördüğümü anlatmıştım ya sana
Öyle tatlıydı ki görsen
İşte o çocuğun pamuk pamuk avuç içinde sevdim seni
Çocuk masumiyetinde düşler kurdum sana bi kez daha aşık oldum

Hani geçenlerde arayıp arkadaşlarla deniz kenarında otururken
Sohbetin en demli yerine ortak etmek istemiştim seni
Olan biten her şeyi anlatıp gülüşmüştük sanki sende ordaymışsın gibi
Deniz o an öyle sakindi ki tıpkı yanında olduğum anlardaki huzuru yaşadım Ben deli dalgalardan zar zor kurtulup yorgunluktan kendini
Senin sakin limanına teslim etmiş küçük bir yelkenliyim
Bırak seni öylesine bir güvenle seveyim

Birkaç gece önce bir şiirden bahsedip hatta okumuştum sana hatırladın mı?
Uzun bir şiirdi de içinde seni öyle bir ilahi aşkla seviyorum ki diyordu
Onu yazanın sevgisini bilmem ama ben seni gerçekten öyle bir aşkla seviyorum
Bunu ilk ne zaman anladım biliyor musun?
Bir gün hava tam kararmaktayken akşam ezanı başlamıştı da
Bizim için dualar etmiştim aniden içimde garip bir huzur ve mutluluk olmuştu
Öylesini böylesini bilmem ben seni içimdeki aşkla seviyorum
Duayla niyazla hep seni istiyorum ve ömrümün son anında bile
Önce adını seslenip sonra kelime-i şahadet getirmek istiyorum...