Refik Kestem - Hayallerimin Ötesinde Bir Yer

Bazenleri hayal kurar ya insan
En özgür yanıdır ruhların o anlar
Sınır yoktur yasak yoktur sonsuz düşlere dalar gidersin
Bazıları belki daha gerçekçi olurda hayalperest derler insana
Sanki garip bir şeymiş gibi hayal kurmak.

Sık ağaçların arasından geçtiğim bir orman düşlesem mesela
Patikadan aşağı doğru salındın mı birden karşıma küçük bir dere çıksa
İki yanında rengarenk çeşit çeşit türlü çiçeklerle dolu bir yer
Hani ressam olsan hiç üşenmez oturur alırsın tuali eline
O ressam ben olsam otursam çizsem bu hayal gibi yeri
Tablo biter geçer izlerim karşısına
Çiçeklerin yerinde bakışların akan suyun yerinde yüreğinin berraklığı durur
Her yan yemyeşil gözlerin olur bitanem
Hayallerimin ötesinde bir yerde hep sen olursun senden başka hiç bişey

Yada uçsuz bucaksız bir deniz düşlesem
Mavi yelkenleri rüzgarla dans eden küçük bir tekne Kimsesizliğin yalnızlığın okyanusunda yol alırken uzun zaman
Hayalle gerçek arasında gözlerime inanamasam ilk anda
Kocaman palmiyeleriyle cennet gibi bir adaya rast gelsem
Altın rengi kumsalı egzotik bir havası olsa
Sanki huzurun hapsedildiği ve sahibini bekleyen bakir bir doğa
Hani yılların üstadı gibi alsam kağıdı kalemi elime
Oturup bir roman yazsam şöyle kapkalın okuduğunda kendini alamadığın
Önsözünde seni tarif ederim farkında bile olmadan
Her satırında sana sonsuz sevgimi
Akıcı bir üslupla severim seni satırlarda
Değme yazarlar gelse dökemezler böyle kaleme seni
Hayallerimin ötesinde bir yerde yüreğimde satır satır yazılı sevgin
Senden başka hiç bişey

Sen hayallerimin ötesinde bir yerden çıkıp geldin ya
Bu hayallerin hepsi boş bitanem
Sen tek gerçeksin sevgimsinümitlerimsin
Hafıza kaybına uğrayan bir hastayım ben ve hayatta tek bildiğim tek hissettiğimsin