Refik Kestem - Elimde Olsa

Elimde olsa serseydim çiçekleri dört bir yanına
Laleler uyandırsaydı sabahları
Leylaklar uyutsaydı huzur içinde her gece seni
Elimde olsa bir sabah uyandığında
Güneşin olsaydım ve hiç batmasaydım
Ölüm gecesi gelinceye dek
Elimde olsa hep güldürseydim
Ağlamayı unutuncaya kadar
Sevince boğsaydım ellerimle yüreğimle seni
Elimde olsa mutluluk taşısaydım
Kucak kucak hiç usanmadan hiç yorulmadan
Terimin son damlasına kadar taşısaydım sana
Elimde olsa sevgiye gömseydim seni
Hiç yaşanmamış hiç görülmemiş
Sevgiyi tek sen tatsaydın
Elimde olsa yanlızca hayal etmezdim
Şu an kalemimin yazdıklarını
Sana yalnız elimden geleni yapabilme çaresizliğindeyim
Eğer yetiyorsa yalnız ellerim var onları al...