Ramazan Hoş - Bizim Çocuklarımız Hikâye

Bir gün taksim den Nişantaşı'na kadar yürümeye,
Karar verdim Nişantaşı'na varmıştım,
Baya yorulduğumu hissettim
Nişantaşı parkında biraz oturup dinlenmeye,
Karar verdim genç bir çocuk dikkatimi çekti,

Bali tinercilere benzemiyordu temiz bir yüzü vardı
Üstü başı perişan haldeydi,
Onunla konuşup belki yardımcı olurum diye,
Düşündüm belki evinden kaçmıştır,
Yanına yaklaşıp selam verdim,
O hiç bir cevap vermiyordu,

Biraz zaman geçince herhalde zararsız olduğuma,
Karar verdi yanıma yaklaşarak,
Benden sigara istedi bende ona yaşını sordum,
16 dedi tabi inanmadım on iki yaşında,
Görülüyordu sigaranın zararlarını anlatmaya,
Başladım-

Beni dinler gibi görünse de dinlemiyordu beni,
Aç mısın diye sordum aç değilim,
Bana bir sigara ver yeter diyordu,
Annen babam nerde diye sordum,
Konuşacakların bittimi deyip uzaklaşıyordu,
Tekrar yanıma çağırdım bir sigara verdim,

Öyle bir içişi vardı sanki yılardır içiyormuş gibi,
Sigaranın dumanını üst üste içine çekiyordu,
Ne yapacağımı düşünürken-
Aklıma anne ve baba için yazdığım şiirlerim geldi,
Ben okurken,
Buruk, buruk gülümsüyordu bana

Elini cebine,
Uzatıp yırdık bir kâğıt çıkartıp, Bana uzatıp kendi yazdığı şiiri verdi,
Onu sizlerle paylaşmak isterim şöyle yazıyordu-
Hatırlamam çocukluğumdan beri,
Ne anne ne baba sevgisini,

Tatmadım gerçek sevgiyi,
Hani derler ya ah bir çocuk olsaydım,
Ben diyorum şu dünyaya gelmez olaydım,
Bazen görüyorum yavrusuna sarılan anneleri.
Hayatımda tatmadım gerçek sevgiyi,

Çocukluğum da kaldı hüznüm nefretim,
Çocukluğumda kaldı ağlamak hatırlamam gülmeyi,
Alıştım betonlarda arkadaşlarıma sarılıp yatmaya,
İstemez miydim anneme sarılıp,
Gerçek sevgiyi onda bulmak istemez miydim?

Babamla arkadaş babamla gururlanmayı,
Sokak çocuğu derler bana,
Annen baban var mı diye sorarlarsa,
Bilmem ben doğarken unutmuşlar-
Ben diyorum ki unutmayın evlatlarınızı,
Onlar bizim evladımız yarınlarımız,

Hayat dediğin karanlık bir zindan içi de bir dışı da,
O zindanı aydınlatan bir ışık var,
Senide yakar banide evlat açısı düşmesin yüreğine,
Öyle insanlar var ki muhtaç onun bir sıcak nefesine
Öyle zalimler var ki ALLAH düşürmesin eline,


Kim olursa olsun hor görmeden,
Sahip çıkalım ayrım yapmadan hepsine,
Onlar hepimizin evlatları,
Bırakmayalım insafsızların eline…