Ramazan Akbalık - Sevdaya Dair 2

bir akşam üstüydü

orta yerine
renkler tutuşturulmuş
bulvarlı bir kentin
çiçekçilerine
mevsimsiz
kır papatyalarıydı sorduğumuz

ve yağmur değmesiyle
kıvrılan saçların

boynunu uzatmış
solgunluğun
sende açmasıydı

ve bir anda
yaşa denseydi ömre
sararacak anılarına
albümlerin
çekimler yapmasıydı

bir dudağın
yüzündeki büyüyüşlerinden
başardık
düşlerin
dökülen çırpınışlarına

şimdi sen orda
bekleyişlerimin
bir eli göğsünde
umutlarına durmuşsan

karşı kıyısında sabrın
şiirlere yasladığımı
yüzgörümlüğü özlemini

ve gri dokunuşlara kalan
o diz vurmalarını çoğul anlamlarda genişleyen
imgelerden
yüzüne okunacak
suçsuz dizeler biriktirdiğimi

önsözüne bir anlatımın
bakışından
ayrılıklara
alınıp götürülen
suskunluğumuz

bir düğümün
son ilmeğiydi

en uzun öpüşmemiz
buydu diyen
mevsimler
ve acıydı bırakılan
gizli yanımıza

anladıkça
gözleri büyümüş
uzak ıssızlıklara kalırdık

delirircesine umuttan
hasretti
bekleyişlerimize sığmayan

ille de sana
sevdaydı

sinmiş kokundu
çıldırtsın diye

açan çiçeğe
usulca bıraktığımız

İstanbul - 2005