eladan
yeşile duran
ıslak ve yorgun
kederler bulurdun hep
ıssızlığına
oysa
ellerini tutacak kadardım
bir alkışla
yıktığında kendini
kuş kanatlarına
çözülmez sandığımız
örgülü bekleyişlerin
özlemiydi
biriken
gölgesine duyuşlarımızın
yüzüne tuttuğunda ellerini
Ankara - 2004