Pir Sultan Abdal - Sabah Olur Koyun Kuşluğa Gelir

Sabah olur koyun kuşluğa gelir,
Her koyun arar da kuzusun bulur.
Ağca koyun meler arada kalır,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Benim kuzum kuzuların beyidir,
Ağca koyun yüreğimin yağıdır.
Onun gideceği Yıldız Dağı'dır,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Koyun meler, kuzusunun adı yok,
Sıra sıra küleklerin südü yok.
Kuzusuz yaylanın hiçbir tadı yok,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Koyunun başına bodcak takayım,
Yönüm dönüp o koyuna bakayım.
Kuzun nerde ise kuzun bulayım,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Koyun sen şurada kuzlamadın mı?
Sağını solunu gözlemedin mi? Aç kurt gelir diye gizlemedin mi?
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Dereye aşağı gider kurt izi,
Kurt ağzında gördüm bir körpe kuzu.
Seversen Mevla'yı ağlatma bizi,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Seni yayan çoban bir delikanlı,
İbrişim bıyıklı, hem ince belli.
Sağında solunda püskülü belli,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Seni yayan çoban yetip gitmesin,
Bahçesinde lale sünbül bitmesin.
Seni incitenler Hakk'a yetmesin,
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.

Pir Sultan Abdal'ım, bu kuzu n'oldu?
Koyunun feryadı ciğerim deldi.
Yoksa bir aç kurt mu kuzunu aldı?
Gel koyun meleme, vazgel kuzundan.