Pir Sultan Abdal - Mevlâm Çün Yarattı Ahmed'i Nurdan

Mevlâ'm çün yarattı Ahmed'i nurdan,
İnsan olan gelir nura çevrilir.
Böyle kurulmuştur bu çarh-ı devran,
Mansur olan gelir dâra çevrilir.

Yeğin sular dâim engine akar,
Pervaneler özün odlara yakar.
Serçe kanda olsa aslına çeker,
Bülbül olan gelir güle çevrilir.

Gümanlı gönülde nur mu eğlenir?
Cennet haricinde hur mu eğlenir? Arısız kovanda bal mı eğlenir?
Arı olan gelir bala çevrilir.

Bir sürçmekle at ayağı kesilmez,
Bir suç ile âdemoglu asılmaz.
Bu yolu erenler kurdu, basılmaz,
Yol ehli kandaysa yola çevrilir.

Pîr Sultan Abdal'ım yatır hastadır,
Elinde gülleri deste destedir.
Âdemoğlu bir acayip nesnedir,
Muhabbetle tatlı dile çevrilir.