Pir Sultan Abdal - Kerbela Çölü'nden Bir Koyun Geldi

Kerbela Çölü'nden bir koyun geldi,
Kuzum diye meleyüben ağladı.
Koyunun sadası bağrımı deldi,
Yürekteki yaralarım dağladı.

Koyun yere koydu nazlı dizlerin,
Dinleyeyim şeker gibi sözlerin,
Kıbleye döndürmüş kara gözlerin,
Koyun sesi yüreğimi dağladı.

Muhammed koyunun aslını sordu,
Koyun dara geçip hoş zarı kıldı.
Kuzu kurban olmaz, ya niçin oldu?
Fatm'Ananın gözyaşları çağladı.

Koyun eydür benim kuzum aldılar,
Beni hasret ateşine saldılar. Cebrail Mikail bile geldiler,
Selman İmam'ların belin bağladı.

Muhammed koyunun aslın aradı,
Kuzum dedi koyun ayak diredi.
Naci derler bir güruhtur türedi,
Zülfikar kınından çıktı zağladı.

Koyun eydür kuzum hasların hası,
Nuh felekten öte gelirdi sesi.
Yarın mahşer günü kılam davası,
Deyince Muhammed Ali ağladı.

Pir Sultan'ım, firkat bağrımı deldi,
Ali, Fatma, Düldül, Zülfikar geldi.
Kuzu kurban olmaz, ya niçin oldu?
Kırklar da Hü deyip özün birledi.