Pir Sultan Abdal - Derilmemiş Hak Cemine Varınca

Derilmemiş Hak cemine varınca,
Görün bakın cem cümleden uludur.
Kov ile gıybeti ele alanlar,
Bencileyin günahkardır, delidir.

Ceme varmak murat almak nihayet,
On iki erkanda okunur ayet.
Vücudun şehrini pak eyle gayet,
Gerçek mümin bu dergâhta velidir.

Erenler yolunu gözle gel otur,
Durma Muhammed'e salavat getir.
Hemen gayret eyle bir gevher götür,
Yardımcımız Şah-ı Merdan Ali'dir.

Güvenenler tevhit ederler rakip,
Ol demde sürülür cümle merakip. İnanmazsan buyur işte menakıp,
Okuyup yazan evliya dilidir.

Sazımız çalarken, diller söylerken,
Canlar Allah deyip semah dönerken,
Oturan dedeler gülbenk dinlerken,
Gayrı kelam eden şeytan kuludur.

Mümin Müslim diz üstüne gelincek,
Tevhit duası da tamam oluncak,
Hak seven ayağa kalksın deyincek,
Bu da erenlerin güzel halidir.

Herkes sakin olsun yerli yerine,
Mümin sırat geçer münkir yerine.
Varınca ol Pir Sultan'ın haccına,
Dili bülbül kendi irfan gülüdür.