Pir Sultan Abdal - Bir Dostun Peşine Düştüm Ezelden

Bir dostun peşine düştüm ezelden,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.
Bilmem benim çilem ne zaman biter,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.

Ben bir hayal kurdum kendi kendime,
Aklım ermez bu dünyanın fendine.
Gitmek istiyorum kendi dengime,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.

Şah'ım arşa çıkmış, yeri zordadır,
Her zaman bakarım gönlüm yardadır. Kul hakkın yemişler emek zaydadır,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.

Garez etti bana içimde atiş,
Sordum sual ettim bu nasıl gidiş.
Yüze gülüp geçti dedi uç yetiş,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.

Pir Sultan'ım içerimde köz yanar,
Ancak dost eliyle bu ateş söner.
Şerbet ver sevdiğim, içerim yanar,
Ay geçti, yıl geçti, yetişemedim.