Perihan Baykal - Karmen Güllü Hançer

Gülün çektiği ah!
rengi belâsı

Karmen güllü hançer

Anlatsam azalır mı acı
yoksa büyür mü kınından çekilen bıçak
aşkın kızgın kumsalında
kimin bu kimin ayak izi
ve hangi derin gecede kızarır
bir utangaç inci
tuzlu öpüşleriyle dalgaların
vahşi

Örtündük geceyi çıplak tenlerimize
inledi kitara ve ıslandı mürdüm
sudan ve ateşten elleriyle
o siyâh gözlü alşimistin

Hadi durma
yeni bir gül takalım yakamıza!
Ki bekler aşkın doruğunda
o karanfillerin çatladığı
Karmen güllü hançer!
ve mavi kanatlı Lorelei
öper ölümü dilinden
emerek zehrini yılan!

Ey gözlerine yazıldığım
kâlu belâdan beri
kardeş mi aşkla nefret
ölümle yaşam?

Hadi durma
yeni bir kül takalım yakamıza!

Sözüm çizsin bileğini ve aksın kan
kopsun ve dağılsın nar gibi düğmeler
yana… yana… yana… yana…

Yalayalım bıçaktaki yar lekesini