Perihan Baykal - Gecede Ay Sesleri

Ay harmanıyım darmadağın rüzgârda
düşen pelit sesi kimsenin geçmediği
ıssız yola bel veren gökçül ağaç

Su arayan bitkin kuş temmuz günü
bir kız çocuğunun saç örgüsünün
çözülürkenki sesi öğle uykularında

Ay sız(l)ıyor gözlerime bin karıktan
tafta hışırtısı bir orman perisinin
sesi yere düşen pembe gül yaprağı

Bir şehir kaç kere tavaf edilir
kaç kere okunur bir kitap sil baştan hangi düşten armağan bu elvan telek

Güneşin ve gölgelerin, gölgelerin sesi
yükseliyor içimde ben&beyaz bir ığrıp
çığıl çığıl sesi çağanozların

Ay rengi çiçekler açan kokulu mersin
ömrümden sonsuz kere çalınan şark&ı
kirmenimde eğirdiğim o sonsuz ip

Gönderinde nice mayıs nice ekim
çakmaktaşı bir sessizliği dokuyarak
karanfiller karanfiller döküyor eteklerim