Özge Özgen - Kırmızı Güller

Yazmakta kafi değil,
Kırmızı güller de soluyor sayfa aralarında.
Günler geçiyor, acılar geçmiyor.
Hep bir iz kalıyor şurada, altında iyileşmiyen bir yara.
Herkes kendi hikayesinden tanıyor kendini.
Bense unuttum durduğum yeri.
Kim bilir,
Güneşi izlemeyeli kaç sabahı devirdik üstümüze.
Kaçtır gözyaşlarımla besleniyor şu fesleğenler.
Ben öylece bakıp izliyorum..
Sahi, çıkıp gelecek mi o eski günler..