Ozan Uğraş - Köledoyuran 2

papirüs kağıdının üstünde hilkat garibanı cenin
beat kuşağı tutmuyor hiçbir pantolonu
geri vitesle alınıyor bazı şiirler bazı adamlardan geri
hükmü verilmiş italyan maun kaplama giyotin
hız sınırında kendini bileyliyor, amin

ıska geçilmiş bir yumruk öğlen teneffüsünde
masaya yatırılıp biopsisi yapılıyor
tahlilde hata olmaz derler ama
sonuçta seni gösteren parmağım yarılıyor ikiye
birin hakkı büyük geliyor imzacıya
o egosunun avlusunda at kestaneleri için vize veriyor cennete
ben yemem diyorum bunları
bunlar avrupa edebiyatının imitasyon kelamı
bunlar arap edebiyatının prostatından alınmış sıvazlanmış sıvı


birileri cennete girip, çeki düzen vermeli oraya
ve şeytanın entropiye aykırı hareketlerinden dolayı
el konulmalı ruhsatına
ben bu akşam gelemiyorum yaralama kursuna sevgili köledoyuran
alkollü traş bıçağı kullandığım için
elimden alındı sakallarım....

vakumlanarak tarihten çekilmeliydi diyalektik ve cin
pekala insan kanının içinde de yapılabilirdi rafting
ah ne kadar saçma insanın kendi cenaze törenini görememesi
bunların hepsi yeniden düzenlenmeliydi
ve poker masasında kazanmalıydı insan, ahlakını
ve elektrikli testereyi



köledoyuran ; sana göt oğlanlarının ve göt oğlanlarının
edebiyat kapılarına dayanıp sözüm ona sanat için
götlerini hançerledikleri bu dünyada
bu şiirimi oksijen tüpüyle hayvan derisine yazıyorum
öldürdüğüm her şair için violence biraz seks biraz fazla kesilmiş et

öldüğüm gün dalya diyecek akıl
lafın omurgasında çatlayan bir soluk
at mevsimi değil diyorum sana
koşacaksak çatlamalı yüzümüz bu kışta
sana bir ölünün yarısını teklif ediyorum
elbiselerini pulp fictiona gömmek kaidesiyle..