Ozan Orhan - istanbul'a

İstanbul'a

Gidiyorum
Bu sefer galiba gidiyorum
Kendimi de alıp hoşçakal demeden
Sadece gideceğim bu sefer
Her şey sen de kalsın eyy İstanbul
Gidişimi unutmaman için bırakıyorum
Şiirlerime iyi bak
Bulutlara ağla benim için
En uzaktaki yıldıza arkadaşlık et
Hissettirme gittiğimi
Uzak kalmasın her giden gibi
Unutmasın umutsuz şairi
Gittiğimi söyleme kimseye İstanbul
Bir tek sen bil
Hayatta ağlamasını istediğim bir tek sen varsın
Ama bir tek de sen kaldın
Herkes gitti herkes olmayan gibi
Her gidişte sen vardın
Her gidişe seninle ağladık
Taş gibi görünen kaldırımdı arkadaşlarım
Bir çok yürek misali ezilenlerdi sevdiklerim
Herkesi bırakıkp gidiyorum bu sefer
Elveda demeden usulca vazgeçiyorum senden Eyy İstanbul…
Bir çok gidişlerim oldu senle
Her şiirde bir kez daha gittim senden
Hepsine yazdım adını en alt dizelere
Bu sefer en bastan basladım gitmelere
Son kez daha ağlamıcam sana
İstemicem gidenleri getirmeni
Bağırmıcam duymasanda bu sefer
Bir tek .. söyleme gittiğimi kimseye
Üzülmesin en uzak yıldız
Garip kalmasın kalem kağıt
Birkaç arkadaşımdan baksa olmaz ağlayanım zate
Ama ne olur gitti deme!!!
Anlat İstanbul
Sadece hayatımızı anlat
İsteyen ağlasın ama gittiğime değil
Hayatıma ağlasın
reyhani misali gitti deme
sadece anlat
Şimdi gidiyorum
Sen iletirsin elveda dediklerime
Elveda İstanbul iyi bak sevdiklerime…

Ozan Orhan...