Ozan Orhan - Gözyaşı

Bir rüya misali seyrederdim seni
Uzaktın belki ama olsun yeterdin her seferinde
Sen hiç eksik kalmadın ki zaten
Hep en cok oldun yüreğimde
Belki de ta derinliklerinde
İndikçe kaybolurdum coğu zaman
Karanlıktın ama olsun gülerdin her seferinde
Sen hiç ağlamazdın ki zaten
Hep en cok sen gülerdin en cok senin için gülerdim
Belki hüzünle belki de bir tutam sevinçle
Bir kitap yerine koyardım seni
Eskiydin belki ama olsun neler anlatırdın her seferinde
Sen hiç,sen hiç eskimemiştin ki zaten
Hikayelerdi eskiyenler
Onlardı umutları alıkoyan
Bir mum bile yakmadan göçüp gidenler
Sen hiç gitmemiştin ki zaten
Hep kalan sen olmustun yanımda Elini tuttuğum omzunda uyduğum
Hep sen olmustun,
Mısralara benzetirdim seni
Her satırında ayrı ömür yüklerdim gözlerine
Hiç gitmesinler isterdim
Zamana yenilmesinler anı olmasınlar
Sen hiç yenilmemiştin ki zaten
Hep en iyiydin hep en güzeliydin
Yollarla beraber düşünemezdim seni
Gitmelerle aynı karede düşünmek ölüm gelirdi
Yakıstıramazdım sana konduramazdım ölümü
Kendimi düşlerdim belki ama sana yer yoktu ölümde
Sen hiç ölmemiştin ki zaten
Giden birkaç umuttan baksa bir şey değil
Sen hiç gitmemiştin ki zaten
Giden birkaç hayalimden başka bir şey değil
Sen hiç,sen hiç ağlamamıstın ki zaten
Dökülenler ömrümden başka bir şey değil.