Ozan Nuri Ceyhan - Bir Yelkenli Gemiydi

Benim aciz gönlüm bir yelkenli gemiydi
Bıraktı rotasını hayatın rüzgârlı akışına
Aşkın yalan olduğu gözlerinden belliydi
Ahtım olsun çiğdemler takılırsa başına

Yıllar geldi geçti ne yazık yollar bitmedi
Bu ne biçim güzergah başkaları gitmedi
Feryadım yankı yankı kimseler işitmedi
Ben böyle istemedim kaldı yalnız başına

Uzun yolculukta dur deseydi dururdum
Yanımda olsaydı kim demiş yorulurdum Bilenlere bu yol nerde biter diye sordum
Kendime kahrettim aşkını çalsın başına

El bilmesin derdimi çileli olsa da benim
İmalı şiirler gibi karaya oturdu gemim
Gemi tarumar oldu nede kaldı yelkenim
Merhametsizler acımadı bu genç yaşıma

Niçin çıkmazlardayım bir gün soraydın
Sevgi yürek işidir sende karşı duraydın
Yaşam gücümü yitirdim gözlerin aydın
Fark etmez istediğinizi yazın mezar taşıma