Hislenen insanı iki türlü ağlatır
Gün gelir dünyaları içine alır
Öğle iken bile çok yalnız kalır
Kişiye tabi değil izin olmadan
Taşıdığı yükü kantar çekemez
Demir bilek olur kimse bükemez
Ölümden gayri bir şey sökemez
Kimse duduramaz emir almadan
Sevgi çok olanda kötülük olmaz
Hak bilmeyen değerini anlamaz
Yufka olan yürek asude kalmaz
O her şeyi söyler kişi bulmadan
Hüzünle kahrolur sevinçle coşar
His dünyasında ummanlar aşar
Durdurak bilmeden her işe koşar
Gizli emir alır bir şey sormadan
Çok hassastır sırça misali kırılır
Hiç bir yanlışı kabul etmez darılır
Çabuk heyecanlanır sonra durulur
Hep kaçınalım bu güzeli yormadan
Bildiğim ancak buz dağının dışıdır
Aslını toptan bilmek hakkın işidir
Karanlıkta yaşar ama duyar işitir
Son ana kadar çalışıyor durmadan
Sizce neyi tarif ettim bilin bakalım
Sevelim üzmeyelim stresi bırakalım
Gönlünü hoş tutup esenliğe çıkalım
Vazgeçelim biz ona yanlış yapmadan