Ozan Nuri Ceyhan - Baltaya Sap Olamadı

İsmi lâzım değil,falanca kişi
Har vurup savurmak en iyi işi
Kırkına varmadan,kalmadı dişi
Yolun sonu hüsran belli gidişi
...Adamlık derseniz hep olamadı

Hazıra konunca kıymet bilmedi
Hesapsız harcadı sonu gelmedi
Tarlayı takımı mahsus bölmedi
Çok hasta dediler fakat ölmedi
...Kendi dertlerine hap olamadı

Kardeşlerine hakkını vermedi
Döven kurup harmanını sürmedi
Zekâtsız maldan hayır görmedi
Her şeyi var ama yüzü gülmedi
...Suya düşmüş görse ip olamadı

Kırk yıllık ustaya talim ettirdi
Sigara yakandan alıp tüttürdü
Ehil olmayana davar güttürdü Eğriye yanlışa düdük öttürdü
...Yazık bir baltaya sap olamadı

Sattı savdı hiç bir şeyi kalmadı
Bacıya kardeşe selâm salmadı
Herkes dedi,bu yaptığın olmadı
Olandan bitenden ibret almadı
...Leylek yuvasına çöp olamadı

Doğru bildiğinden fena yanıldı
Köy yerinde aptal diye anıldı
Kazıklanmış kulağıma çalındı
Uzun zaman gitti dönmez sanıldı
...İnsanlıktan çıkmış çap olamadı

Kör nefsini bir türlü eğitmedi
Yanlışları bununla da bitmedi
Herkes akıl verdi kabul etmedi
Sanırım ölüsüne kimse gitmedi
...Dünyada kimseye dost olamadı