Bir kadersiz kadın,o benim anam
Bir talihsiz adam,o benim babam
İşte gerçek öykü,yok fazla çabam
Bir kadersiz kadın,talihsiz adam
Anam sürekli kız çocuk isterdi
İster topal ister kör olsun derdi
Çok da geçmeden muradına erdi
Bu kadersiz kadın,o benim anam
Biz bilememişiz kızıymış derdi
Eksik dua tez tutar uzun sürmedi
Treni görmemiş orda can verdi
Bu kadersiz kadın,o benim anam
Kızını kucaktan raya düşürdü
Kopan bacağı beraber götürdü
Bize dayanılmaz hasret getirdi
Bu kadersiz kadın,o benim anam
Kadermiş diyelim bu hakkın işi
Yürekteki acının inmezmiş şişi
Bir günde çektirdi on iki dişi
Bu talihsiz adam,o benim babam
Zaman zaman hülyalara dalardı
Mimikler değişir birden solardı
Biliyordum sessiz sessiz ağlardı
Bu talihsiz adam,o benim babam
Tarifsiz acıya tümden boyandı
Ancak on sekiz yıl zorla dayandı
Anamı bulduysa mecbur uyandı
Bu talihsiz adam,o benim babam
Bizim riyasız gerçek hikâyemiz
Sabırla gün sayıyoruz hepimiz
Sonlara yaklaştık tek tesellimiz
Dilerim en önce kavuşur Ceyhan